Görüş21’de bu hafta çıkan “Japonya’nın bilinmeyen yüzü’ adlı yazımdan bir kesit:
İmparator Edo dönemi 1602 yılından 1868 yılına kadar bu dönem Tokugawa Shogunate olarak bilinir. Tokugawa Shogunate politik ideolojinin adıdır. Samurayların sosyal sınıfların en zirvesinde olduğu kademelerden oluşan feodal bir sistemdir. Bu sistemde kadın resmi olarak yok sayılıyordu. Kadınlara toprak, ev veya herhangi bir mülk yasal olarak verilmiyordu. O dönemlerde kadın ancak bir erkeğin korumasında bir evde yaşayabilirdi.
Bu durum 1947 yılına kadar devam etti. Bu yıl itibariyle kadınlar ailenin mirasına ortak olabilir, kendi mülküne sahip olabilir, isterse boşanabilir, çalışabilir ve yasal olarak oy kullanabilirdi. Evlilik konusunda evvelden en geç 18 yaşında evlenmesi gereken kızlar günümüzde 27 yaşına kadar gelip evlenmemiş ise şimdi bile “Evde kalmış” anlayışı ile sosyal olarak dışlanma durumu ile karşılaşması mümkündür. Bunca gelişmeye rağmen kadın hala Japonya’da pratikte erkekler ile eşit değildir. Hala erkekler tarafından kadının evdeki görevleri , temizlik, yemek, çocuk bakımını üstlenmesi ve çalışma hayatında kadınların yapabileceği işleri yapmaları beklenir. Bunu biraz daha açıklamak gerekirse örneğin, Japonlara göre bir erkek mesleği olan polislik mesleğini sadece erkekler yapabilirdi. Hatta 2016 yılına kadar sokaklarda kadın polis görmek mümkün değildi. Bu anlayış yavaşta olsa değişmeye başladı.