Sağlık ve Huzurlu Yeni Yıl Olsun

Yılbaşı, Miladi takvim kullanan ülkelerde 31 Aralık’ı 1 Ocak’a bağlayan geceye denmektedir. Yılbaşı, Jülyen takvimine göre Hristiyanlık öncesi Roma’da, Ocak ayının da adının verildiği geçit ve başlangıç tanrısı Janus’a adanmıştı. Hristiyan aleminin Miladi takviminde bir tarih olarak, halen Anglikan ve Lutheran Kilisesi’nde İsa’nın Adlandırma ve Sünnet Bayramı olarak ayinlerle kutlanır.
Mezopotamya yeni yılı ilk kez MÖ 2000 yılında, Mart ortasında ilkbahar ekinoksu zamanında kutladı.Erken Roma takvimi, 1 Mart’ı yılın ilk günü olarak belirledi. Takvimin Mart ayından itibaren sadece 10 ayı vardı. Yeni yılın bir zamanlar Mart ayı ile başladığı bazı ayların isimlerine hala yansımaktadır. Miladi takviminin dokuzuncu ayından on ikinci ayına kadar olan Eylül’den Aralık’a kadar, başlangıçta yedinci ila onuncu aylar arasında konumlandırılmıştı. Roma mitolojisi, Ianuarius ve Februarius’un iki yeni ayının oluşturulmasıyla genellikle ikinci kralları Numa Pompilius’a itibar etti. Bunlar ilk olarak yılın sonunda yerleştirildi, ancak bir süre sonra bunun yerine ilk iki ay olarak kabul edildi.
Ocak ayının başlangıcı olan Ocak kalendi (Latince: Kalendae Ianuariae), MÖ 153’te yeni konsüllerin açılışı yapıldıktan sonra yeni yıl olarak kutlanmaya başlandı. Romalılar yıllarını bu konsüller tarafından sıralı olarak değil, uzun zamandır tarihlendirmişler ve Ocak ayının sonlarını bu tarihe uygun hale getirmişlerdi. Yine de Mart yeni yılı etrafındaki özel ve dini kutlamalar bir süre devam etti ve 1 Ocak’ın yeni statüsünün zamanlaması konusunda bir fikir birliği oluşmadı. Ancak yeni yıl olduğunda, aile toplantıları ve kutlamalar için bir zaman oldu. MÖ 78’de M.Aemilius Lepidus’un başarısız isyanını da içeren bir dizi felaket, Roma’nın pazar günlerinin Ocak ayının sonlarına denk gelmesine izin veren bir batıl inanç oluşturdu ve pontifler bunun meydana gelmesini önlemek için ara eklemeyi kullandı.
MS 567’de, Turlar Konseyi, yılın başlangıcı olarak 1 Ocak’ı resmen kaldırdı.[kaynak belirtilmeli] Ortaçağ Hristiyan Avrupa’sında çeşitli zamanlarda ve çeşitli yerlerde, yeni yıl 25 Aralık’ta İsa’nın doğumunun şerefine kutlandı; Eski Roma tarzında 1 Mart; 25 Mart Leydi Günü, Müjde Bayramı ve Paskalya bayramı olarak kutlandı. Jülyen reformu sırasında 25 Mart ilkbahar ekinoksu ve 25 Aralık kış gündönümü olarak anlaşıldığından, bu günler astronomik ve astrolojik olarak da önemliydi. (Jülyen takviminin güneş yılı ile olan küçük anlaşmazlığı, bu günlerde, takvimin Miladi reformu sırasında kullanılan hesaplamaların temelini oluşturan İznik konseyinin önüne geçti.[kaynak belirtilmeli]) Orta Çağ takvimleri, okuyucuları bir yıldan diğerine farklı bir günde geçişi hesaba katsa da, Ocak’tan Aralık’a kadar olan ayları göstermeye devam etti.
7. yüzyıldan kalma Flandre ve Hollanda paganları arasında, yeni yılın ilk gününde hediye alışverişi yapmak bir gelenekti. Bu gelenek, Flaman ve Hollandalıları uyaran Saint Eligius tarafından kınandı.[9] Ancak, Avrupalı ​​Hristiyanlar yeni yılı kutladıkları tarihte, Noel hediyelerini takas ettiler çünkü Yılbaşı, Batı Hristiyan ayin takvimine göre Noel sezonunun 12. gününe denk geliyordu; Hristiyan bağlamında Noel hediyelerini değiş tokuş etme geleneği, Çocuk İsa’ya hediyeler veren İncil Magi’ye kadar uzanır.
Jülyen takvimindeki artık yıl hatası nedeniyle, Birinci İznik Konsili 325’te Paskalya tarihinin hesaplanmasına karar verdiğinden beri Paskalya tarihi geriye doğru kaymıştı. 16. yüzyıla gelindiğinde, gözlemlenen ekinokstan sapma kabul edilemez hale geldi. 1582’de Papa XIII. Gregorius, Miladi takvimin bugün yaygın olarak kullanıldığını ilan etti ve hatayı 10 günlük bir silme ile düzeltti. Miladi takvim reformu da (yürürlükte) 1 Ocak’ı Yılbaşı olarak geri getirdi. Çoğu Katolik ülkesi Miladi takvimi neredeyse hemen benimsemiş olsa da, Protestan ülkeler arasında ancak kademeli olarak kabul edildi. Örneğin İngilizler, reform takvimini 1752 yılına kadar kabul etmediler. O zamana kadar, Britanya İmparatorluğu – ve onun Amerikan kolonileri – yeni yılı 25 Mart’ta kutladı.
Çoğu Batı Avrupa ülkesi, Miladi Takvimi kabul etmeden biraz önce 1 Ocak’ı Yılbaşı olarak resmen kabul etti. Tudor İngiltere’sinde Yılbaşı, Noel ve On İkinci Gece ile birlikte Noel Bayramı’nın on iki günü arasında üç ana bayramdan biri olarak kutlandı. Orada, 1752’de Miladi takvim’in kabul edilmesine kadar, yeni yılın ilk günü, 25 Mart’taki Batı Hristiyan Müjde Bayramı idi, aynı zamanda “Leydi Günü” olarak da adlandırılır. Mart, Müjde Tarz tarihleri olarak bilinirken, 1 Ocak’ta başlayan Miladi Takvim’in tarihleri Sünnet Tarzı tarihleri olarak seçildi, çünkü bu, İsa’nın sekizinci gününün gözlenen anıtı olan Sünnet Bayramı’nın tarihiydi. doğumundan sonraki yaşam, ikincisinin 25 Aralık Noel’deki gözlemine göre sayıldı. Papa Gregory, Katolik Liturjik Takvim reformuna göre, 1 Ocak’ı yeni yılın başlangıcı olarak kabul etti.