Tüm şikayetlere rağmen, Cem Karaca’nın belki de en ünlü, en söylenen şarkısı Namus Belası’nı bir kez bile ekrana getirmeyen TRT Müzik “Resimdeki Gözyaşları”nı ezberletti adeta.
Orada üç kişi görülür. Ortada Cem.. İki yanında iki gitar.. Sağındaki bas gitar Seyhan Karabay’dır işte..
Çok sevdiğim dostum, arkadaşım, kardeşimdir. Modern Folk Menecerliği yaptığım günlerde sık sık rastlaşır, hele İzmir Fuarı’nın o efsane yıllarında, bir başka efsane Büyük Efes’in havuzunda buluşurduk hemen her gün. Şimdi ne o fuar kaldı İzmir’de ne de o efsane Büyük Efes!.
Genç yaşta müziği bıraktı. Bodrum’a yerleşti. Orada tekne kiralama işleri yapmaya başladı.
Çok hoşsohbet, çok cana yakın bir insandı Seyhan.. “..dı” diye yazıyorum. Korona haberleşmeyi de öldürdü.
Dün tesadüfen, öğrendim. Seyhan’ı 12 Nisan’da kaybetmişiz meğer..
En son, iki yaz evvel Bodrum Marina’da Barış’ın barında görmüştüm onu. Daha doğrusu o beni görmüş, koşup masamıza gelmişti.
Hayır, koronadan değil, sarılıktan gitmiş Seyhan 74 yaşında.. Ortamda Seyyal Taner’den başka üzüleni çıkmışsa şaşarım. Tek satır çıkmadı da, 1.5 aydır.
Başın sağ olsun Seyyal!..